Sinds de start in Januari 1999 heeft Klaver 6 in de afgelopen jaren ook verliezen geleden.
De verliezen van onze kids hebben ons gemaakt wie we nu zijn!
De bewoners waar we afscheid van hebben moeten nemen, hebben een onuitwisbare indruk achter gelaten.
Joyce 
Een meisje met pit!! Je gezichtsuitdrukkingen konden meer zeggen dan gesproken taal. Je kon genieten van persoonlijke aandacht… Tutten… Nagels lakken… Haren vlechten.
In 2004 heb je ons achter gelaten met mooie herinneringen.
Maarten 
Een lieverd!! Jouw ogen straalden als we je ondanks je lengte (+/-2 meter) weer even op schoot namen. Je hebt ons veel geleerd, je hebt lachen en lachen, gezelligheid en gezelligheid. Helaas heeft Klaver 6 jou niet kunnen bieden wat we allen hoopte omdat de prikkels jou te veel werden. Na een periode van thuiszorg bieden, hadden je ouders een nieuw thuis voor je gevonden.
Definitief afscheid hebben we op 31 oktober 2009 van je genomen.
Erik 
Een stille man, kon zo heerlijk genieten van t wandelen. Jij aanbad de zon, kon heerlijk zitten in de tuin, met een mooi gekleurde huid als gevolg. Memory op een computer met behulp van een hoofdsteun. De epilepsie konden we helaas niet onder controle krijgen, wat in 2006 het einde van ons samen zijn betekende.
Kirsten 
Een heerlijk grietje. Die met haar ogen iedereen voor haar wist te winnen. Snoezelen, één-op-één aandacht, wat hebben we van je genoten. Door de intensieve zorg en je doorzettingsvermogen heb je een blijvende herinnering achter gelaten.
November 2013
Annemiek 
Grommen, lachen, gelukzalig, jouw innerlijk en uiterlijk hebben vele harten doen smelten. Genieten was jouw levensmotto en aandacht kreeg je…… of wist je te krijgen.
Groot verlies 4 februari 2014.
Jelle 
Smile van oor tot oor. Klaver vanaf het eerste uur. Handen bindend, ondeugend, Efteling, gaatjes en avond uurtjes. Jelle was van het contact als hij er aan toe was… Ondanks je beperkingen had jij over veel dingen de regie…
Plotseling hebben we je moeten laten gaan op 20 september 2015.